İYİLİĞE YOLDAŞ RESSAM ANVAR BOBO.

İyiliğe Yoldaş Resim!
​Bu kadim yurt, irfanı ve sanatı ile dünyanın beşiğini sallamıştır. Bu halk medeniyete böyle bir katkıda bulunmuştur. Halkımızın zevki incedir. Gerçek sanatı alkışlar, tersini… Bu yüzden gerçek sanatçı halka saygı duyar. Halka sadece gerçek eserler sunar. Sanat ve kültür, bilim ve fenin gelişimi, ilerlemesi Rönesans olarak adlandırılır.
​21 Ekim günü sanatseverler için büyük şehirde sanat bayramı oldu. Özbekistan tasvirî sanatının parlak temsilcilerinden biri, ressam Anvar Bobo’nun “A Kuantum” (A Kvant) adlı ilk kişisel sergisinin görkemli açılış merasimi şenliğe dönüştü. Oraya hayranlar, Türk dünyasının meşhur ressamları ve geniş halk katılım gösterdi.
​Resimlere bakarken, ressamın içine bir seyahat yaparsınız. Keskin çizgiler insanı düşünceye daldırır. Her eser, izleyiciyi kendi iç dünyasına yolculuk yapmaya, varoluşun temel özü hakkında düşünmeye çağırır.
​Fırçayı kader bilen, resimleri ile hayatı, doğayı, insanın iç dünyasını ve düşüncesini anlamaya çalışan Anvar Bobo’yu yeniden keşfedersiniz. Ressam kalbindeki duyguları fırça ile terennüm eder! Sanatçının içi temiz, samimi olmalıdır. Bu, eserine de yansır. Hikmetli sadelik ise adını aziz kılar. Anvar Bobo özü temiz bir sanatçıdır.
​Anvar Bobo’nun sanatı sadece Özbekistan’da değil, uluslararası alanda da takdir görmektedir. Eserleri derin felsefi anlam, renk uyumu ve kendine has üslup ile ayırt edilir. Her tablosu aracılığıyla insan ruhunu, varoluşun sırlarını ve zamanın ruhunu ifade etmeye çalışır.
​“A Kuantum” (A Kvant) ressamın yaratıcı arayışlarının yeni bir aşamasıdır. Serginin isminden de anlaşılacağı gibi, maddî alem ile soyut kavramlar arasındaki ince bağı, tasvirdeki zarif çizgiler aracılığıyla, gizemli alem, insan ve kâinat ilişkilerini sanat gözüyle görmeye teşvik eder. “A Kuantum” – bu sadece renkler ve şekillerin oyunu değil, aynı zamanda derin düşüncelerin, hislerin ve enerjinin renkler vasıtasıyla yansımasıdır.
​Resimler isimsizdir. İsimlendirmek hayranın kendisine bırakılmıştır. Bu özgünlük ise daha da derinden bakmaya davet eder. Tablolar karşısında düşünceye dalmış çehreleri görüp, insan sevinir. Böyle bir hali yabancı meşhur sanat müzelerinin tasvirinde görmüştüm. Bugünkü maddî dünyada sanatı anlayanlar olması sevindirici değil mi?
​Bugün sanatçılar arasında “halk ilgi göstermiyor, anlamıyor, ilgi yok” diyen yakınmalara şahit oluyoruz. Hayır, tam tersi. Buna dün şahit oldum. Bu halkın ataları bilge, zeki! Bu yüzden zevkleri incedir. Bu halk sadece gerçek sanata ilgi duyar, anlar, aziz kılar. Bu halka yalan söylemek olmaz. Herhangi birine taklitle alkış almak olmaz. Alkış mı lazım… Buyurun! Amaç iyiliğe yoldaş olsun.
​Anvar Bobo iyiliği terennüm eder. Doğanın cevher olduğunu gösterir. İnsan ve doğanın bir bütün olduğunu söyler. Eğer ayrı düşerse felaket olduğunu anlatır. Doğayı korumak gerektiği hakkında haykırır. Onun resimleri böyledir… konuşur, düşündürür, fikir verir. Söylemek bizden, görmek sizden!
​Zikrilla MUHAMMAD,
“Taşkent Hakikati” muhbiri