Sitemize üye olarak beğendiğiniz içerikleri favorilerinize ekleyebilir, kendi ürettiğiniz ya da internet üzerinde beğendiğiniz içerikleri sitemizin ziyaretçilerine içerik gönder seçeneği ile sunabilirsiniz.
Zaten bir üyeliğiniz mevcut mu ? Giriş yapın
Sitemize üye olarak beğendiğiniz içerikleri favorilerinize ekleyebilir, kendi ürettiğiniz ya da internet üzerinde beğendiğiniz içerikleri sitemizin ziyaretçilerine içerik gönder seçeneği ile sunabilirsiniz.
Üyelerimize Özel Tüm Opsiyonlardan Kayıt Olarak Faydalanabilirsiniz
SANATÇILARIN ŞİRİNCE DE
Ama kutlama OLDUĞUNU zannetmeyin farkındalık günü olarak algılayın siz yine de bazı atanmışların seçilmişlerin senede bir yaptıkları o Hamasi konuşmalara da aldanmayın …
Ve hayal edin ……
Siz hiç dış dünyayla irtibat kuramayan, iç dünyasında yalnızlık oyunu
oynayan, oturma çağı geçtiği halde oturamayan, yürüyemeyen, derdini
anlamadığı için alay konusu olan, karanlık bir dünyada yaşayan, alay edilen
hatta taciz edilen, yaşıtlarının anladığını anlayamayan, daha geç anladığı
için bu durumun üzüntüsünü yaşayan, hareketlerini kontrol edemediği için
sallanarak yürüyen, ama sağlıklı insanların deli diyerek korkup kaçtığı, en
olmadık yerlerde sokakta, otobüste sara – epilepsi nöbeti geçirip kaskatı
olan, çırpınan, etrafındaki insanları ne yapacaklarını bilemez hale getiren
birini gördünüzmü ?
Şimdi bir dakikanızı ayırmanızı istiyorum . Sadece bir dakikanızı,
kapatın gözlerinizi ve bu insanlar gibi bir engeliniz olduğunu düşünün.
Yürüme engelinizin olduğunu düşünün. Yürüyemiyor, koşamıyor hatta kendi
işlerinizi bile yapamıyorsunuz. Yani, hep birilerinin yardımına ihtiyacınız
var.
Konuşamadığınızı ve duyamadığınızı düşünün . Bir şeyler söylemek
istiyorsunuz olmuyor, sesiniz çıkmıyor. Birileri size bir şeyler söylüyor
ama duyamıyorsunuz. Duyamadığınızı da söyleyemiyorsunuz. Karşınızdaki yanlış
anlıyor, size kızıyor. Üzülüyorsunuz ama elinizden bir şey gelmiyor.
Göremediğinizi düşünün. Hazır gözleriniz kapalı iken biraz deneme yapın.
Etrafınızdaki nesnelere çarpmamaya çalışarak. Karanlığın insana güvensizlik
verdiğini hissedin. Her an, başınıza gelebilecek tehlikeleri göremediğinizi
düşünün. Sonra görme engelli insanların bu korkuları, bu duyguları hayatları
boyunca hissederek yaşadıklarını hissedin.
Ya da fiziksel olarak sağlıklı olduğunuzu ama zihinsel olarak problemli
olduğunuzu düşünün. Anlayamıyorsunuz. Size söylenenleri algılıyamıyorsunuz.
Bakkala gitmeyi beceremiyorsunuz. Otobüse yalnız binemiyor hatta yalnız
dışarı çıkamıyorsunuz. Çünkü yalnız çıkarsanız kaybolabilirsiniz.
Zor değil mi ? Bir dakika bile böyle olmak zorken, engelli insanların
hayatları boyunca engelleriyle yaşamak zorunda olduklarını ve mücadeleden
bıkmadıklırını hiç bir zaman unutmayalım olurmu.
Onların hayatlarını bir nebze olsun kolaylaştırmaksa sizin siz sağlıklı
insanların elinde öyle değilmi ? Madem ki öyle,var mısınız ? Birlikte,
elele, empatiyle, sevgiyle…
www.haberhurriyeti.com / UĞUR YELEKLİ